Λέει ο Λουδοβίκος...
Ανάμεσα σε ιστορίες και χωρατά ένα βράδυ του χειμώνα γύρω από τη σόμπα, ρώτησα την πιο μεγάλη γυναίκα:
"Τι είναι ο έρωτας;"
"Δεν είμαι παιδί μου αρμόδια να σου απαντήσω γιατί δεν τόνε γνώρισα αλλά κατά που ακούω να λένε ένας διάβολος θάναι, που αλίμονο σ' αυτόν που θα τον συναντήσει και αλίμονο σ' αυτόν που δεν θα τον συναντήσει."
Ο άντρας της που άκουσε, της λέει κάπως ενοχλημένος:
"Άμα δεν κατέχεις να μη μιλείς.
Ο έρωτας είναι ένας Θεός πρασινοφορεμένος
κι' άμα ριζώσει στην καρδιά, αναθεματισμένος
Κι ο έρωτας κι ο θάνατος κι οι δυο με κυνηγούνε
του θάνατου εξέφυγα, τον έρωτα φοβούμαι."
Κι όταν δεν ξέρεις την απάντηση οφείλεις να προστατεύεις την ερώτηση.
Ποιός είναι που μπορεί να δει
πότε το σύννεφο γεννιέται
πότε τα άνθη ανοίγουνε
και πότε η νύχτα με τη μέρα συναντιέται
Πότε ο ύπνος έρχεται
πότε το μίσος κι η αγάπη
πώς κρύβει μέσα του το ξύλο τη φωθιά
που θα το κάμει κάρβουνο και στάχτη
Και με ρωτάς και με ρωτάς
ο έρωντας, ο έρωντας
πώς έρχεται πώς φεύγει
κι αν ξανάρθει
Εγώ θα κάψω τον καιρό
με κάρβουνο αναμμένο
κι αφού το σβήσω στο νερό
πάνω σε τοίχο καθαρό θα γράψω
περιμένω
Μη με ρωτάς
μη με ρωτάς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Καλά μας έχεις στείλει με αυτά τα τραγούδια...
η συνομιλία φοβερή..
Ναι ξέρω δεν είπα και τίποτα αλλά αυτό ήθελα να πω πάνω σε αυτό που είπα πριν... (επικίνδυνος ο Narita μακριά...)
Xαίρομαι που σου αρέσουν!
(αν τύχει και ακούσεις οτι ο Λουδδοβίκος τραγουδάει κάπου, μην τον χάσεις. Ακου που σου λεω..)
Υπέροχο ποστ! Υπέροχος κι Λουδοβίκος! Κι οι μαντινάδες! Κι η Κρήτη ολόκληρη! Αχ και πόσο την πεθύμησα! Να 'σαι καλά να μας τη θυμίζεις...
δεν ξερω αν ειναι υπεροχος η οχι... αλλα προσωπικα τον βρισκω πολυ γλυκαναλατο...
Προσωπικά σε βρίσκω πολύ ξινό.
:P
και εσενα υπερβολικα ρομαντικη... ακου λουδοβικο... εσυ και η καραμανλη τον ακουτε.
Δημοσίευση σχολίου