Spa

Πολύ κουραστική η σημερινή μέρα, αδέρφια.
Αλλά το περίεργο είναι οτι η κούραση σε μένα έχει την ερμηνεία του spa.

Βαριέμαι και...

... αντιγράφω απο την αρχική σελίδα του blogger :

Ενα ιστολόγιο είναι ο εύχρηστος δικτυακός σας τόπος, όπου μπορείτε στα γρήγορα να δημοσιεύσετε σκέψεις, να συναλλαγείτε με ανθρώπους και να κάνετε πολλά άλλα.
Όλα ΔΩΡΕΑΝ.

Εδώ χρειάζεται επεξήγηση.
Δηλαδή ο blogger μπορεί να πλέξει μόνος του κουβερλί, να μαγειρέψει παστίτσιο ή μουσακά, να ταϊσει την γάτα ή τον σκύλο σας, να τραγουδήσει, να κάνει σέξ και ο,τι άλλο θέλετε.
Όλα αυτά μαζί με όλους.

Σοβαρή ανάλυση άσματος

Θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
Το τραλαλά είναι μία νεα μέθοδος στο να μπορέσουμε να αντιληφθούμε καλύτερα τον εαυτό μας και το "άλαλο τρι" που κρύβουμε μέσα μας.
θελεις γλυφιτζουρι χωνακι παγωτο
ο έρωτας περνάει πάντα απο το στομάχι
θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
ζητάμε απεγνωσμένα το "άλαλο τρι"
το ταιρι σου να γινω για να παιζεις τραλαλο
ένα τραλαλό τη μέρα τον Φρόυδ κάνει πέρα
Σ' αρεσουν τα γλυκα μ' αρεσει το φιλι
Σε αυτόν τον στίχο υπάρχει διάχυτη και ρέουσα η ανιδιοτέλεια.
μα απ 'ολα κατι αλλο μ' αρεσει πιο πολυ
αγωνία με λάχταρα να σε νοιάζομαι
θελεις συντροφια ελα πιο κοντα
αγωνία κι άλλη
η αγαπη σου να γινω για να παιζεις τραλαλο
η αγάπη ουδέποτε τραλαλίπτει

Θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
θελεις γλυφιτζουρι χωνακι παγωτο
θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
το ταιρι σου να γινω για να παιζεις τραλαλο

Γεμισε η βραδια ποθο μας κερνα
Παθιασμένες δηλώσεις, το τραλαλό είναι κοντά
ο ερωτας σε μια γωνια μας χαμογελα
η ζωη θελει χαμόγελο, ερωτα και τραλαλά
δωσε ενα φιλι προκαταβολη
Ειμαι γυναικα του κεφιού-δήλωση
κι ο,τι θες προκυψει θα γινει στη στιγμη
ο στιχος ειναι επιτηδες χωρις συνταξη, επειδη έχει χάσει τα λόγια της η αοιδός απο το τραλαλά που θα πέσει και επαναλαμβάνει τους ίδιους στίχους παρακάτω για να το εμπεδώσει.
θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
το ταιρι σου να γινω για να παιζεις τραλαλο

Θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
θελεις γλυφιτζουρι χωνακι παγωτο
θελεις τραλαλα θελω τραλαλο
το ταιρι σου να γινω για να παιζεις τραλαλο
Σ' αρεσουν τα γλυκα μ' αρεσει το φιλι
μα απ 'ολα κατι αλλο μ' αρεσει πιο πολυ
θελεις συντροφια ελα πιο κοντα
η αγαπη σου να γινω για να παιζεις τραλαλο
Θελεις τραλαλα θελω τραλαλο

Σαββατιάτικο

Lyublyu glaza tvoi moj drug
S igroj ih plamenno-chudesnoj
Kogda ih pripodymesh' vdrug
I slovno molniej nebesnoj
Okinesh' beglo celyj krug...

No est' sil'nej ocharovan'ya:
Glaza, potuplennye nic
V minuty strastnogo lobzan'ya
I skvoz' opushchennyh resnic
Ugryumyj, tusklyj ogn' zhelan'ya

==

I love your dear eyes, my friend,
With their play so bright and wondrous,
When you promptly rise them, and,
Like with a lightning in the wildness,
Embrace at once the whole land.

But there's more fabulous attraction:
The eyes directed to the floor
During the crazy osculation,
And through the lashes, set before,
The dusk and gloomy flame of passion

Fyodor Tyutchev

(η σκηνή είναι απο την ταινία Stalker του Tarkovsky)

* S T O P *

Είστε απο τους ανθρώπους που τηρούν τους κανόνες ή που λατρεύετε να τους παραβιάζετε ;

Σήμερα το πρωί σε μία απόσταση 20 χιλιομέτρων, πέντε άνθρωποι παραλίγο να με τρακάρουν. Και σκέφτομαι : μα γιατί παραβιάζουν το ΣΤΟΠ ;
Βιάζονται ; Είναι απρόσεκτοι ; Δεν γουστάρουν να έχουν όρια στη ζωή τους ;
Και οι άλλοι που τα τηρούν τον ΚΟΚ τί είναι ; Υπομονετικοί ; Σέβονται ; Συμβιβάζονται με τα όρια της δικής τους ελευθερίας ;
Δεν ξέρω..

Ο αγαπημένος μου είναι άνθρωπος που θέλει να νοιώθει ελεύθερος. Δεν του αρέσουν τα όρια, να του λες "μη". Εγώ είμαι πιο συμβιβαστική. Προτιμώ να έχω όρια και κανόνες στη ζωή μου. Έτσι, νοιώθω πιο ήρεμη. Μπορώ να βρεθώ σε χώρο με ανθρώπους που δεν συμπαθώ και να περάσω τέλεια. Μικρή ήμουν περισσότερο συμβιβαστική, τώρα τελευταία έχω αλλάξει και είμαι λιγότερο.
Τελικά έχω αλλάξει πολύ μετά απο τον θάνατο του μπαμπά μου.
Κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να θυμηθώ πώς ήρθε αυτή η αλλαγή..

Απαγορεύεται

Ένστικτο

Φοβάμαι το ένστικτό μου επειδή πάντα πέφτει μέσα.
Όπως σήμερα. Έχω μια άσχημη αίσθηση απο το πρωί που ξύπνησα. Νοιώθω μια ανησυχία, τρώγομαι με τα ρούχα μου. Έχω τόση νευρικότητα που κάπνισα ενα πακέτο τσιγάρα.
Έχω την αίσθηση οτι κάτι θα συμβεί. Έχω την αίσθηση οτι κάτι θα ακούσω και θα με ταράξει. Κάτι...

Είμαι περίεργη να δω τι θα είναι αυτό.

Την ίδια αίσθηση είχα 3 μήνες, συνέχεια., πριν απο το έμφραγμα του μπαμπά μου. Προαισθανόμουν οτι κάποιος απο την οικογένεια θα έφευγε.. Ευτυχώς, όμως αυτή τη φορά δεν νοιώθω έντονα οτι κάποιος θα φύγει. Απλά οτι θα συμβεί κάτι..
Θυμάμαι τους 3 βασανιστικούς μήνες. Άγγιζα τον πατέρα μου αλλά δεν τον ένοιωθα.
Ειλικρινά, δεν ξέρω πως να περιγράψω αυτή την αίσθηση που είχα τότε.

Οτι είναι να γίνει θα γίνει όμως, ακόμα κι αν δεν το θέλω.


Αίσθηση vol.1

Nότες και σκέψεις

Μόλις τώρα τέλειωσα τη δουλειά.
Έβαλα να ακούσω το Damage των Kosheen. Δεν ξέρω γιατί διάλεξα το συγκεκριμένο.
Έψαχνα να βρω μια μελωδία που θα με κάνει να φύγω.
Κάθομα πάλι μπροστά στην οθόνη και απλά γράφω.
Πάλι χωρίς να σκέφτομαι. Και συνειδητοποιώ οτι μου ταιριάζει καλύτερα αυτή η γραφή.
Ξεκινώ απο κάπου κι όπου με βγάλει.
Παλιότερα, όταν ξεκίνησα το μπλογκ έγραφα σαν να έγραφα σε ημερολόγιο.
Η καθημερινότητά μου όμως ήταν πολύ συνηθισμένη. Μετά προσπάθησα να παρατηρήσω καλύτερα γύρω μου και ο,τι μου έκανε εντύπωση το κατέγραφα με τη μορφή στίχων ή και ιστοριών. Αυτό όμως με κούρασε.
Σταμάτησα να γράφω επειδή δεν είχα τι να γράψω. Είχα πάψει να ενδιαφέρομαι για το τι συμβαίνει γύρω μου. Ενδιαφερόμουν μόνο για την δουλειά.
Είχα άγχος. Θα ξεκινούσα καινούργια δουλειά. Θα έκανα μία αρκετά μεγάλη, για την τσέπη μου, επένδυση. Ρίσκαρα. Συνεχώς είχα αυτές τις σκέψεις.
Τώρα που όλα προχωρούν καλά, είμαι πιο ήρεμη.
Μου είχε λείψει αυτή η ηρεμία.
Απο μικρή ήμουν πάντοτε ήρεμη και ψύχραιμη. Και όταν ένοιωσα τώρα τελευταία αυτό το απαίσιο συναίσθημα της ανασφάλειας, τρόμαξα ! Άρχισα να πιστεύω οτι παίρνοντας ένα τόσο μεγάλο οικονομικό ρίσκο θα έπαυα να είμαι ήρεμη. Φοβόμουν τελικά. Φοβόμουν μήπως αποτύχω. Και το συναίσθημα της αποτυχίας με κυνηγούσε πάντα. Ίσως επειδή μου έλειπε η επιβραβευση των δικών μου. ΄
Θυμάμαι όταν γυρνούσα απο το σχολείο, δημοτικό πρέπει να ήταν , με κάποια ζωγραφιά,έψαχνα να βρω την μητέρα μου για της την δείξω. Έψαχνα αλλά ποτέ δεν ήταν σπίτι επειδή δούλευε. Μου έλειπε η μητέρα μου. Και ο μπαμπάς μου το ίδιο. Για αυτό ίσως είμαι πολύ δεμένη μαζί τους. Ο μπαμπάς μου δεν ζει, αλλά νοιώθω ακόμα αυτό το δέσιμο. Δεν ξέρω πως θα ήμουν αν δεν το ένοιωθα ακόμα. Ζητούσα την επιβράβευσή του. Και επειδή οι δουλειές μας είχα κοινό αντικείμενο, επιθυμούσα να μου πει "μπράβο". Αναρωτιόμουν αν με αγαπάει.. Είχε τον δικό του τρόπο για να δείχνει την αγάπη του. Εγώ γενικώς την δείχνω αλλιώς τη δική μου. Ο μπαμπάς μου ήταν αυτό που λέμε "σκληρός". Όταν όμως ηρεμούσε γινόταν πολύ τρυφερός. Πριν πέσει σε κώμα, του είχα ψιθυρίσει οτι τον αγαπάω πολύ και οτι ξερω οτι με αγαπαει και εκείνος. Δεν ξερω γιατί απάντησα αντί για εκείνον. Την αγάπη του την ένοιωσα εκείνη τη στιγμή. Και αν όλα αυτά τα χρόνια είχα πιο ανοιχτές τις αισθήσεις μου απέναντι σε συναισθήματα, ίσως να είχα νοιώσει την αγάπη του.
Δεν έχουν να μας πουν τίποτα τα λόγια. Τα λόγια τα ερμηνεύουμε όπως εμείς θέλουμε, οι αισθήσεις όμως δεν μπορούν να ερμηνευθούν αλλιώς.

Τελευταία νοιώθω τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου και μου αρέσΩ έτσι.



Νότα 1


Νότα 2

Κόλλημα

Εντάξει, έχει καταντήσει βαρετό αλλά δυο βδομάδες τώρα το τραγουδάω.
Κόλλημα.

Κουκουναρισμοί

Θα ξεκινήσω να γράφω κι όπου βγεί.

Θα πατάω τα πλήκτρα χωρίς να με ενδιαφέρει το πως γράφεται η κάθε λέξη και κυρίως το τι σημαίνει.

Υπάρχουν λέξεις που μου φέρνουν στο μυαλό εικόνες και που μου προκαλούν συναισθήματα. Καμιά λέξη δεν θεωρώ απλώς μια απλή λέξη. Π.χ η λέξη άνεμος, μου φέρνει στο μυαλό την έννοια ελευθερία, την ομορφιά της φύσης και μου δημιουργεί το συναίσθημα της μοναξιάς.

Δεν ένοιωσα ποτέ ελεύθερη. Τα τελευταία χρόνια μόνο νοιώθω οτι πραγματικά αναπνέω.
Όταν ημουν μικρή ήμουν αρκέτα κλειστός χαρακτήρας, πολύ μοναχική και καθόλου ξέγνοιαστη. Ίσως επειδή ωρίμασα σχετικά νωρίς, απο μικρή ένοιωθα μέσα μου το συναίσθημα της ευθύνης λόγω της υγείας του αδελφού μου. Όταν έπρεπε να μείνω μαζί του επειδή η μαμά μου δούλευε ενοιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι, δεν δυσανασχετούσα επειδή τον αγαπούσα πάρα πολύ, απλώς ένοιωθα την ευθύνη του να τον φροντίσω. Ετσι όλο αυτό μου δημιουργούσε άγχος. Κι άλλα πολλά δεν με άφηναν να νοιώθω ελεύθερη. Όμως συνειδητοποιώ τώρα οτι η ελευθερία είναι γύρω μας, εμείς είμαστε υπεύθυνοι αν θα την επιλέξουμε ή αν θα την αφήσουμε να φύγει.
Ετσι όταν ήμουν πιο μικρή καταπιεζόμουν και δεν επέλεγα αυτό που πραγματικά ήθελα. Πάντα επέλεγα αυτό που θα μου υποδεικνυαν. Κι ας μην μου άρεσε.
Για αυτό και δεν επέλεξα αυτό που πραγματικά ήθελα να σπουδάσω αλλά αυτό που ήθελε ο πατέρας μου. Η δουλειά που κάνω τώρα δεν είναι αυτό που ονειρευόμουν. Προσπάθησα και την αγάπησα αλλά δεν νοιώθω αυτόν τον έρωτα.

Χαίρομαι που έχω αλλάξει. Που πλέον επιλέγω εγώ αυτό που θέλω. Και χαίρομαι που τελικά θα κυνηγήσω αυτό το όνειρο που με κάνει να χαμογελάω όποτε το σκέφτομαι.



μουσικό κουκουνάρι