Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Λάμψεις



Όταν κλείνω τα μάτια μου σπάνια βλέπω σκοτάδι.
Ακουω και γεύομαι.
Γεμίζω με χρώματα.
Με βλέπω μέσα σε ουράνια τόξα, νιώθω κάθε φλέβα του κορμιού μου να πάλλεται.
Τα μαλλιά μου είναι πολύχρωμα τα μάτια μου είναι ροζ.
Κάνω βόλτες με ένα ποδήλατο πάνω στα κύματα.
Βρέχει μπλε βροχή και μουτζουρώνω τα χέρια μου.
Δαγκώνω ένα πορτοκαλί μήλο και κάνω μια ευχή.

song: dj krush & toshinori kondo - bu-seki

2 σχόλια:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Είναι δύσκολο να στάζει το μπλε του ο ουρανός σα να γεμίζει θάλασσα ο δρόμος είναι και τα ψάρια κατοικούν μέσα στα σπίτια μας πολιορκώντας κάθε μυστική μας σκέψη…

Στο παράλογο του μήλου που γίνεται πορτοκαλί να την κάνεις την ευχή, ίσως έτσι βγεί κάτι καλό για όλους μας.


Καλή ανάσταση να έχεις.

γιώργος είπε...

Καλησπέρα…
Χρόνια Πολλά και Καλά…
Σου εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή σου…
Και του Χρόνου…